Niebezpiecznik

Dokładnie o tym wielokrotnie pisałem bezcelowy budżetowy urząd będzie nakładał kary na społecznie użyteczne budżetowe instytucje typu szkoły, szpitale itp. ku uciesze bezmyślnej gawiedzi …
ile w skali kraju kosztuje budżetówkę RODO od urzędów centralnych do wsiowych gmin – regulaminy, procedury (dupochrony), szkolenia, etaty “ochraniaczy danych” … a kredyty na cudze dane jak brali tak brać mogą …

No i super – teraz kolej na siłownie z sieci fitnessplatinium

Alternatywy?
1. Karty zbliżeniowe/czipowe. + etat dla pani, która będzie blokować zgubione karty i wydawać nowe.
2. Etat dla pani, która będzie produkować i wydawać tradycyjne arkusiki z karteczkami stołówkowymi.
Oba rozwiązania pozwalają na przekazywanie innej osobie karty/karteczki i wielokrotne zjedzenie obiadu, aż do przejedzenia :) , a przejedzenie to niestrawność, otyłość i reszta zła tego świata. Odcisku palca przekazać za bardzo się nie da.

Gdyby nie segregacja na lepszych i gorszych, to wszystko byłoby ok – rodzice sami woleliby mniej problemowe rozwiązanie z palcem. Zerowe ryzyko, że dziecko będzie głodne, bo zgubiło kartę.

Palec ma jedną wadę: Wunah :D
Jak dojdzie do PL, to sam przechodzę na płatności zbliżeniowe :)

Tylko nie rozumiem dlaczego kara jest dla szkoły? Przecież to nie szkoła podjęła decyzję, tylko jej dyrektor. I to on powinien dostać karę – imiennie, a nie szkoła. Jeśli płaci szkoła to znaczy że płacą wszyscy uczniowie, a to jest zupełnie bez sensu.

Szkoda tylko ze telemarketerzy nadal twierdza, ze jak nie wyswietla im sie moj numer telefonu, to nie przetwarzaja moich danych osobowych

Kary nakładane na budżetówkę to kolejny podatek. Kara powinna być nałożona na osobę która podjęła taka a nie inną decyzję, bo tylko tak zadziała.

Przypomina mi się średniawy, ale pasujący tutaj film Ereasing David (2010). Tam też wymagali zgody na zebranie skanów palców dzieci, nie pamiętam jaka była wymówka. Pamiętam za to rozbrajającą odpowiedź matki na takie działanie.

> Czy naprawdę trzeba zbierać dane biometryczne by wydawać obiady na szkolnej stołówce?

Nie trzeba też tego robić żeby wydać obywatelowi porządny, dobrze zabezpieczony paszport. Nie trzeba tego robić, żeby móc przekraczać granice państw.

A jednak paszporty z odciskami palców są obowiązkowe, a niektóre państwa (USA, Singapur, Chiny, Malezja i parę innych, a za dwa lata wszystkie państwa obszaru Schengen) zbierają i przechowują odciski palców przekraczających granicę.

Ciekawe czy jest szansa żeby to się skończyło.

Dzieci to nie masz. Kara za wysoka bo odbije się na szkole. Zgody były, takie rzeczy ustala się na spotkaniach. Rodos to syf i szkodnik, nie powinno go być w kwestiach wewnętrznych.

Abuse to nadużycie :p mamy takie słowo.

Mam pytanie do tych, którzy mają dzieciaki w wieku szkolnym:) klasy 0-8 (zwłaszcza klasy 0-3) . Rozwiązań jak wszędzie jest kilka , karty , breloczki z Anna i Elzą :), karteczki jak na mięso jak kiedyś no i odcisk jednego palca – może być Lichockiej – Kto wybrałby metodę palca? ( zakładając że szkoła zrobiła w miarę prawidłowo) dbając o codziennie czasowe odżywianie dziecka :). Pytam praktyków:)

Jeżeli dane odczytane z palca były by szyfrowane kluczem asymetrycznym lub funkcją skrótu SHA-512, czy to również podlega pod RODO. W żaden sposób nie mogą być wykradzione i użyte do niecnych celów

Level odf ignorance – Master.

A wg mnie to genialny pomysł. Sam jakieś 20 lat temu też chodziłem na obiady w szkole, i pamiętam jak często zdarzało się mi i innym dzieciom gubić i zapominać magnetyczne karty obiadowe. I co wtedy? Odmówić dziecku obiadu? Wpuszczać też tych, którzy nie zapłacili? Zatrudnić kogoś, kto ręcznie by to sprawdzał?
Jak ja chodziłem to były 2 przerwy obiadowe (15-minutowe) i kolejki do czytnika takie, że jak się z dzwonkiem nie wybiegło z sali prosto na stołówkę to można było nie zdążyć zjeść do końca przerwy. Nie było mowy o wróceniu się po kartę, bo na pewno bym nie zdążył zjeść. Zatrudnienie osoby do ręcznego sprawdzania też spowolniłoby cały system i podniosło koszty. Z drugiej strony jak zaczniemy wpuszczać tych co nie kupili obiadów, to będzie to nie fair względem tych, co kupili. A zrobienie darmowych obiadów dla wszystkich jest za drogie. Dlatego uważam że system sprawdzania po odciskach palców jest genialny, a jak jakieś dziecko musiało przez to stać dłużej w kolejce to wina rodzica, że nie dał zgody.

Nawet zakładając że da się tą zhaszowaną bazę danych skopiować, to z tego co rozumiem to haszowanie odcisku przy pobieraniu jest procesem jednokierunkowym (kompresją stratną?), więc co najwyżej możemy później porównać odcisk palca dziecka (pobrany legalnie lub nie) z tą bazą, ale samego odcisku z bazy już nie dostaniemy. Dobrze to rozumiem? Jeśli tak to nie widzę tu za bardzo niebezpieczeństwa, chyba że ktoś by wykorzystał dokładnie ten system do brania pożyczek albo płatności.

Ludzie ostatnio dostali jakiegoś fioła z tym RODO. Chyba wszystko zaczęło się od tego, że ktoś może ci ukraść dowód i wziąć na ciebie pożyczkę. Więc zamiast obwarować procedurę udzielania pożyczek jakimiś np. odciskami palców czy skanami tęczówki tak, żeby mieć 100% pewności że nie dochodzi do kradzieży tożsamości, to oni każą pilnować każdej rzeczy jak oka w głowie i utrudniać życie jak się da. Kiedyś na pamięć znałem adresy i numery domowe wszystkich kolegów, a teraz nie wiadomo czy można zwrócić się do kogoś po imieniu, bo to dana osobowa. Ale za to kredyt wciąż możesz wziąć na telefon, na skan dowodu, bez BIK, tak, że osoba dowie się o długu dopiero gdy niej zapuka komornik.

Autorom tych mądrości proponuję oskarżenie Apple o łamanie RODO i zarobienie sobie kilkudziesięciu milionów $.
Czytnik robi dokładnie to samo co Apple, tylko zbiera mniej danych.

A co powiecie na zegary do rejestracji czasu pracy na odcisk palca?
Pracodawcy masowo gwałcą RODO?

Poziom idiotyzmów, na jakie wpada kadra kierownicza naszych – rzekomo przepracowanych – nauczycieli, nie przestaje mnie zadziwiać może przepracowani są tylkoci, którzy nie mają “dyrektor/a” jako częśc nazwy stanowiska, bo ci”na górze” zdecydowanie znudzeni-co ciekawe, najcześcięj dotyczy to – rzeczywiście – szkół podstawowych.

W Poznaniu (tej!) króluje w tym Sp. 23 im. Bema (na ulicy – dla odmiany – Norwida…Jakby nie mogła być imienia Norwida, dla sensownego ułatwienia) – od lat prześciga się w udawanym “security”.

Najpierw, w normalnym, przyjaznym korytarzu wejściowym, kazali dospawać “na rympał” kraciany “wiatrołap”, z doklejonym taśmą izolacyjną dzwonkiem ( i kablem idącym po suficie) – oczywiście, które każdy mógł otworzyć od zewnątrz, wkładając ręke przez kratę i naciskając klamkę od “niewłaściwej” strony. Co działo się często, bo woźna – której dorzucono rolę wartowniczki więziennej (ze zbiorem zachowań w komplecie), nie nadążała, robiły się zatory i zniecierpliwieni pete… rodzice (a czasem i dzieci) radzili sobie sami. O “przepustowości” ewakuacyjnej rozwiązania, już nawet nie wspominam.

Ktoś musiał ich w końcu pogonić za tą “samoróbkę”, bo więzienna furtka zniknęła z dnia na dzień. Miast tego, wprowadzono inne “genialne” rozwiązanie – jedne z dwóch głównych wejść do szkoły zamykano po 8-smej (nie wiadomo czemu, bo wiele klas zaczynało lekcje później), na klucz – klasyczne “w razie pożaru, klucz do odbioru w stróżówce”. Pozostawało jedynie przejście koło gablotki galeryjki z monitoringiem kamer – nastałe już obsługiwanej przez woźno-wartowniczkę.

Jednak, zarówno przy okazji wejścia, jak i wyjścia z placówki, należało zlogować się… W “analogowym” zeszyciku, gdzie “wartoźna” zapisywała godzinę (wniebo)wstąpienia i wystąpienia z progów, a natręt – znaczy, rodzic – podpisywał się – czytelnie – imieniem i nazwiskiem. Którego, oczywiście, nikt nie weryfikował żadnym dokumentem – był to analogowy odpowiednik “aby wejść do systemu, zidentyfikuj się dowolnym loginem i hasłem”). Ileż tam trafiło Elżbiet Windsorskich, Mustafa Ibrahim’ów i Piotrów Fronczewskich, gdy już się beneficjentom świadczenia “Paser+” znudziła ta fikcja… Co jasne, wpisując się, można było sprawdzić godziny przyjęć poprzednich “gości” – niczym PESEL’e na wyborczych listach poparcia.

Co jasne, generowało to masę nikomu niepotrzebnej “pracy” – doprowadzonej do absurdu, gdy ktoś wchodził tylko po to, by opłacić obiady w stołówce oboki “wylogować się” ze szkoły po 30-stu sekundach. W efekcie, szybko wprowadzono zasadę – hasło admina “ja tylko opłacić obiad” pozwalało wejść do szkoły kiedy się chce, zrobić co się chciało i z kim się chciało (!), po czym wyjść po pół godziny, nie niepokojonym (“ja po opłaceniu obiadu”).

Wszystko to miało znaczenie tylko, jeżeli w “stróżówce” ktoś akurat był – woźna, choć przekwalifikowana już niemal całkowicie na Gefängniswärter, wciąż miała i inne obowiązki, nie raz więc wystarczyło po prostu wejść, jak gdyby nigdy nic. Ewentualnie, wpisać się samemu, w czynie obywatelskim – aż dziw, że im nikt karnego członka (komitetu) nie narysował w tym zeszyciku absurdów.
—

Wbrew pozorom, to nie opowieść sprzed 30-stu lat, tylko dzielne zmagania poznańskiej szkoły – w starciu z problemami, które sama tworzy.

W sumie, to nic dziwnego – udawanie, że się pracuje, jest wciąż popularne w skostniałych kręgach około-edukacyjnych (a może ogólnie, w społeczeństwie?). Tym bardziej, brak rozumu w kwestii zabezpieczeń nie zaskakuje w szkole, w której lekcja informatyki – prowadzona przez “z zawodu wicedyrektorkę” – polega na wydaniu polecenia, poczym spędzeniu 40-stu minut wślepiając się w mordoksiąg (i pochodne), a w rozwiązywaniu problemów pomaga kolegom uczeń, który akurat “ogarnia temat”.